علی اسفندیاری مشهور به نیما یوشیج، (زاده ۲۱ آبان ۱۲۷۴ در دهکده یوش از توابع شهرستان نور استان مازندران – درگذشته ۱۳ دی ۱۳۳۸خورشیدی در شمیران شهر تهران) شاعر معاصر ایرانی و پدر شعر نو فارسی است. وی بنیانگذار شعر نو فارسی است.

نیما یوشیج با مجموعه تأثیرگذار افسانه که مانیفست شعر نو فارسی بود، در فضای راکد شعر ایران انقلابی به پا کرد. نیما آگاهانه تمام بنیادها و ساختارهای شعر کهن فارسی را به چالش کشید. شعر نو عنوانی بود که خود نیما بر هنر خویش نهاده بود. تمام جریان‌های اصلی شعر معاصر فارسی مدیون این انقلاب و تحولی هستند که نیما مبدع آن بود. بسیاری از شاعران و منتقدان معاصر، اشعار نیما را نمادین می‌دانند و او را هم‌پایه‌ی شاعران سمبولیست به نام جهان می‌دانند. نیما همچنین اشعاری به زبان مازندرانی دارد که با نام روجا چاپ شده‌است.

نام اصلی : علی اسفندیاری

زمینهٔ کاری : شاعر، نویسنده، منتقد و نظریه پرداز ادبی

زادروز : ۲۱ آبان ۱۲۷۴ – یوش، مازندران

مرگ : ۱۳ دی ۱۳۳۸ – شمیران، تهران

پدر و مادر : ابراهیم خان اعظام السلطنه

ملیت : ایرانی

محل زندگی : یوش، تهران، آستارا

علت مرگ : بیماری

جایگاه خاکسپاری : امامزاده عبدالله تهران – سپس در حیاط خانه اش در یوش

در زمان حکومت : رضا شاه

رویدادهای مهم : جنگ جهانی دوم، جنبش مشروطه

لقب : پدر شعر نو

بنیانگذار : شعر نیمایی

پیشه : معلم

کتاب‌ها : افسانه، آب در خوابگه مورچگان، حرف‌های همسایه ، شعر چیست؟، روجا و…

تخلص : نیما

همسر(ها) : عالیه جهانگیر

فرزندان : شراگیم

مدرک تحصیلی : دانش‌آموخته‌ی مدرسه عالی سن لوئی

دلیل سرشناسی : نوآوری در شعر فارسی

اثرگذاشته بر : شاعران پس از خود

زندگی